M³

Blijvend gefascineerd door fabrieksruimtes en machines die aangestuurd door de mens verwerken en produceren, vertaalt Mie Bogaerts dit in bewegende creaturen die voeding opnemen en doorgeven om zo hun figuren te creëren. De voeding is hier metafoor voor inspiratie. Figuren ontstaan hier niet louter toevallig maar door tijd en ruimte spitsvondig met elkaar te verbinden. Een huzarenstukje.

Tegelijk moeten we beducht zijn voor het risico dat de aarde nog te vaak gezien wordt als één groot mechanisch bouwwerk, aangedreven door doofstomme krachten, zoals Descartes (1595-1650) het zag. Geldt de aarde voor ons mensen nog te veel als iets wat ons toebehoort?