Jana onderzoekt spel binnen zelfopgelegde structuren. Haar werk ontstaat vanuit regels die juist ruimte scheppen voor vrijheid en ontdekking. Tekenen en keramiek wisselen elkaar af en versterken elkaar. Voor haar reeks keramieken vazen vertrekt Jana vanuit de functie van het object. De eenvoudigste vorm van een recipiënt, een cilinder, vormt de basis voor een spel van herhaling waarmee ze het sculpturale opzoekt. Door te schikken, herschikken en stapelen ontstaan composities met architecturale vormen en industriële verwijzingen. Zo transformeert de vaas van een gebruiksvoorwerp tot een bouwelement in een groter geheel. Jana verkent de grens tussen functie en vrije kunst, en toont hoe beperking creativiteit kan stimuleren.